Dag 22: Terug naar huis.

Ook aan deze mooie reis komt een eind.

Op ons gemak hebben we de koffers ingepakt voor de terugreis. We wilden op tijd de auto inleveren en waren ruim op tijd op het vliegveld voor de vlucht van 17.00 uur.

We kunnen terugkijken op een mooie, afwisselende reis waarvan we met elkaar hebben genoten. We zijn weer gezond en wel  thuisgekomen met vele mooie herinneringen rijker.  Op dag 12 bleef mijn langspeelplaat hangen bij het woord dankbaar. Op de snelweg kwamen we in botsing met een andere auto, maar doordat we beiden niet gingen tollen bleef het bij (beperkte) blikschade.

Naast wachten, waarvan de tijd best snel voorbij ging, is zo'n reisdag ook best vermoeiend....

Dag 21: Miami

Sightseeing door Miami eindigend op het strand.

Myrne was al googelend eens een keer de Wynwood Walls in Miami tegen gekomen. "Kunnen we daar gaan kijken?" "Natuurlijk, meid daar rijden we wel even langs". Laat dat even maar weg. De TomTom liet ons in de steek en wij raakten daardoor ook de weg kwijt. Niet alleen de weg, ook "de kluts". Iedere keer kwamen we wel een 2nd Av of 20th St tegen, maar dan was het S.W. of N.E. maar we moesten naar N.W. Uiteindelijk kwamen we in een wat sjofel aandoende buurt terecht en doemden de eerste muurschilderingen en graffitikunstwerken, waar de wijk mee vol staat, op.

  
Om de wijk weer uit te komen wilde Tommie ons wel af en toe No Outlets (doodlopende) wegen insturen, maar uiteindelijk bracht hij ons toch bij onze volgende bestemming, de wijk  Little Havana. Een wijk gevormd door Cubanen die destijds uit hun land zijn gevlucht.

Coral Gables is een van de rijkste buurten van de VS. Naast mooie optrekjes is hier ook het beroemde Biltmore hotel te vinden in het mooiste gebouw van de stad. Vele beroemdheden hebben hier gelogeerd. Jorn heeft maar eens naar binnen staan gluren om te kijken of het iets voor hem is. Hij moet dan wel met een luxe auto aan komen rijden.

En toen was het tijd om te luieren op het strand van het eiland Key Biscane, een kleine afstand van het vasteland vandaan. Zien we daar ineens een wasbeer! We blijven het leuk vinden om dieren tegen te komen. Hij of zij was net te laat voor de picknick.

Dag 20: Miami

Een alligatorfeestje en als toetje een leguaan.

Via de Tamiami Trail zijn we vandaag richting de noordkant van de Everglades gegaan, een enorm moeraslandschap waar veel alligators leven. Na eerst even gestopt te zijn bij een Visitor Center hebben we langs deze weg een Loop Road gereden die door het Big Cypress National Preserve gaat. Rondom het Visitor Center kwamen we al van alles tegen.

De Loop Road is een groot deels onverharde weg van 24 miles lang, waar je wildlife zou kunnen zien. Al turend tussen het groen en door af en toe even te stoppen zagen we vele alligators en ook schildpadden. Een stukje lopen op deze weg was niet zo'n feest door al het prikkende gespuis wat rondvliegt. Ondanks de deet zit Myrne goed onder de muggenbulten, maar ze heeft het er allemaal voor over gehad. Wat je ook veel ziet zijn grote sprinkhanen. De slangenhalsvogel, de Anhinga, kom je in dit gebied ook tegen. Oke, ik geef het toe. Ik dacht dat de babykrokodillen die op een steen lagen, hagedissen waren. En of ik door had dat er ook een kleine slang naast zat?

Halverwege onze rit begon het gigantisch te regenen en in de stromende regen moesten we ook nog stoppen voor overstekend "wild": een grote schildpad.

Omdat het steeds weer ging regenen hebben we de Everglades verder gelaten voor wat het was en zijn we teruggekeerd naar Miami Beach, en daar hadden we na regen zonneschijn. We zijn langs het Holocaust Memorial gegaan. Dit kunstwerk is een bronzen arm die zich hemelwaarts strekt als de laatste beweging van een stervende. Eromheen loopt een tunnel met daarin de namen van de Europese concentratiekampen, een geschiedenis van de holocaust en een granieten wand met de namen van duizenden slachtoffers. Ook kom je uitspraken van Anne Frank tegen. Toch wel apart om dit in Miami Beach tegen te komen. Het heeft er mee te maken dat in Miami Beach veel overlevenden van de holocaust woonden.

We dachten het wildlife voor vandaag wel gehad te hebben, maar ineens stond Jorn oog in oog met een leguaan! Dit maakte z'n middag nog enigszins goed, want hij had net de teleurstellende uitslag van 2-3 van de wedstrijd Ajax - Rapid Wien gehoord.

Voor het eten zijn we nog even naar het strand geweest, het ligt om de hoek. en ja hoor, Myrne was nog niet genoeg gestoken en kreeg er nog een kwallenbeet bij.

       

Dag 19: Orlando - Miami

Vanmorgen hebben we eerst uitgeslapen voordat we vertrokken voor een reisdag naar onze laatste bestemming, Miami Beach. Het regende behoorlijk, maar gedurende de dag kwam de zon af en toe kijken en was het droog in Miami. We zitten in het Art Deco District. Het Art Deco District is een trendy plek waar veel huizen en hotels zijn gebouwd in Art Deco stijl. Bij aankomst zijn we de omgeving daarom maar eens gaan verkennen.

En waar keken zij naar langs de Ocean Drive? Willen ze ook zo'n afgetraind lichaam als de mensen die hier aan het trainen waren? De Ocean Drive loopt parallel aan South Beach en staat onder andere bekend om de mensen die er flaneren met hun afgetrainde lichamen.  

Strandwachthutten op South Beach zijn ook in art-deco stijl en kleuren.